Οι Ολύμπιοι θεοί τρέφονταν με αμβροσία (μέλι) και νέκταρ (υδρόμελο), σερβιρισμένα από τη θεά της νεότητας Ήβη (κόρη του Δία και της Ήρας) και αργότερα μετά την αποθέωση του Ηρακλή και το γάμο του με την θεά, από τον Γανυμήδη.
Πρόκειται πιθανότατα για ένα από τα παλαιότερα αλκοολούχα ποτά.
O λόγος για το υδρόμελι, όπως ονομάζεται στα ελληνικά, αφού φτιάχνεται με μέλι και νερό, ή αλλιώς mead, όπως είναι ευρέως γνωστό στις σκανδιναβικές χώρες και στην Aμερική. Tο ποτό αυτό κατά τον αρχαίο Έλληνα ιπποκρατικό γιατρό Hρόδικο είχε φαρμακευτικές ιδιότητες, ενώ αποτελούσε το αγαπημένο ποτό των Bίκινγκς. Σε αυτό χρωστάει το όνομά του και ο «μήνας του μέλιτος», καθώς στο μεσαίωνα θεωρούσαν ότι έπρεπε να το καταναλώνουν οι νεόνυμφοι επί ένα μήνα, πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Πρόκειται για ένα ποτό που μοιάζει με το κρασί, έχει χρώμα χρυσαφί και είναι αρκετά εύκολο να το παρασκευάσετε.
Πριν ξεκινήσετε να φτιάξετε υδρόμελο, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, όπως ακριβώς και όταν παρασκευάζετε κρασί, υπάρχει ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που χρειάζεται να προσέξετε: Πρέπει να χρησιμοποιήσετε σκεύη και εργαλεία που έχουν αποστειρωθεί σωστά και σχολαστικά. O καλύτερος τρόπος για να το επιτύχετε αυτό είναι να αποστειρώσετε τα σκεύη σας καθαρίζοντας και ξεπλένοντάς τα πολύ προσεκτικά, κατά προτίμηση με απ ιονισμένο νερό και μεταμπισουλφίτ (θα το βρείτε σε καταστήματα που πωλούν είδη οινοποιίας). Για να μετατρέψετε τη σκόνη σε διάλυμα, ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες της συσκευασίας ή των πωλητών.
Θα χρειαστείτε
• 1½ κιλό μέλι, κατά προτίμηση ανθόμελο
• 1 μαγιά για κρασί (πακέτο ζύμης των 450 γρ. – Προσοχή: Όχι για ψωμί)
Aν θέλετε, όταν βράζει το μέλι με το νερό, μπορείτε, ανάλογα με τα προσωπικά σας γούστα, να προσθέσετε διάφορα φρούτα ή άλλα υλικά που θα αρωματίσουν ελαφρά το υδρόμελι που θα παρασκευάσετε. Kάποια από αυτά τα συστατικά (π.χ. το λεμόνι) μπορεί να λειτουργήσουν όπως κάποια χημικά πρόσθετα που θα μπορούσατε να βάλετε στο υδρόμελό σας για καλύτερα αποτελέσματα. Tέτοια υλικά είναι: σταφίδες, μία κουταλιά μαύρο τσάι, λίγες σταγόνες λεμόνι,βατόμουρα ή άλλα φρούτα του δάσους κ.ά.
Σκεύη και εργαλεία
• 1 μεγάλη κατσαρόλα
• 1 διάφανη γυάλινη νταμιτζάνα (5 lt)
• 1 χωνί
• 1 τρόμπα (σαν αυτήν που χρησιμοποιούμε για να βγάζουμε το λάδι από τους τενεκέδες)
• 1 φλιτζάνι
• 1 μπαλόνι
• 1 καρφίτσα
• Γυάλινα μπουκάλια
• Φελλούς
• 1 ταπωτικό μηχάνημα για φελλούς
Προσοχή: Mην ξεχνάτε ότι όλα τα παραπάνω σκεύη θα πρέπει να είναι αποστειρωμένα.
Πώς θα το παρασκευάσετε
1 . Βάζετε στην κατσαρόλα το μέλι, όποια άλλα πρόσθετα θέλετε να χρησιμοποιήσετε (π.χ. λεμόνι), και τόσο νερό όσο χρειάζεται για να γεμίσει η γυάλινη νταμιτζάνα που έχετε αγοράσει.
2 . Tα αφήνετε σε σιγανή φωτιά μέχρι να φτάσουν σε σημείο βρασμού. Aν επιπλέουν «σκουπιδάκια» από το μέλι στο μείγμα σας, μπορείτε να τα βγάλετε με ένα σουρωτήρι (σύμφωνα όμως με κάποιους, αυτά είναι που δίνουν τελικά τη γεύση στο ποτό σας και ίσως είναι σκόπιμο να τα αφήσετε).
3 . Αφήνετε το μείγμα να κρυώσει λίγο και με τη βοήθεια ενός χωνιού το ρίχνετε στην νταμιτζάνα και κλείνετε το πώμα της.
4 . Αφήνετε το μείγμα στην νταμιτζάνα για ένα ολόκληρο βράδυ, ώστε να κρυώσει.
5 . Παίρνετε ένα φλιτζάνι με ζεστό νερό μέχρι τη μέση και προσθέτετε σε αυτό την ζύμη (μαγιά) για κρασί. Την αφήνετε περίπου για 10 λεπτά μέχρι να διαλυθεί στο νερό και στη συνέχεια ρίχνετε το περιεχόμενο του φλιτζανιού στην νταμιτζάνα και ανακατεύουμε ελαφρά.
6 . Βγάζετε το πώμα της νταμιτζάνα και εφαρμόζετε καλά και προσεκτικά το μπαλόνι (χωρίς να το έχετε φουσκώσει) στο λαιμό της (προσέξτε να το σφίξετε γύρω από το λαιμό της νταμιτζάνας). Αρχίζει η ζύμωση.
7 . Μετά από περίπου 1 ώρα, το μπαλόνι αρχίζει να φουσκώνει, αλλά δεν είναι ακόμα πολύ τεντωμένο. Tότε παίρνετε μία καρφίτσα και κάνετε 4-5 μικρές τρύπες στο μπαλόνι. Έτσι θα βγαίνουν τα αέρια έξω, αλλά δεν θα μπαίνει αέρας μέσα, οπότε και θα παραμένει στείρο το περιβάλλον όπου γίνεται η ζύμωση. Aν κάποια στιγμή παρατηρήσετε ότι οι τρύπες έχουν φράξει από αφρό, μπορείτε να κάνετε μερικές ακόμα (χρησιμοποιώντας την καρφίτσα).
8 . Μετά από περίπου 2 εβδομάδες, το μπαλόνι αρχίζει να πέφτει. Αφού μείνει πεσμένο για λίγες ημέρες και το ποτό φαίνεται διαυγές, τότε η ζύμωση έχει ολοκληρωθεί.
9 . Ήρθε η στιγμή να αποστειρώσετε τα μπουκάλια σας και την τρόμπα, ώστε να μεταφέρετε το υδρόμελι από την νταμιτζάνα στα μπουκάλια. Προσέξτε καθώς γεμίζετε τα μπουκάλια να σταματάτε εγκαίρως, ώστε να μην τραβήξετε με την τρόμπα και το ίζημα.
10. Tώρα πια μπορείτε να βάλετε τους φελλούς και να αφήσετε το ποτό σας να παλιώσει, περιμένοντας μια ιδιαίτερη περίσταση για να το απολαύσετε. Γενικά, μετά από 2 με 6 μήνες είναι κατά κανόνα έτοιμο να το καταναλώσετε, εντούτοις, όσο περισσότερο μένει στα κλειστά μπουκάλια, τόσο καλύτερο γίνεται καθώς παλιώνει.
Δεύτερος τρόπος
Εξοπλισμός και υλικά που θα χρειαστείτε
1 γυάλινο μπουκάλι
3 κιλά μέλι
25 σταφίδες
5 litra νερού Spring-Water (μεταλλικό νερό)
1 αεροφράκτη
1 ελαστικό πώμα (για να τοποθετηθεί ο αεροφράκτης – εικ.δίπλα )
Ένας αποστειρωτής ( θειώδη ανυδρίτη (SO2) κοινή ονομ. μεταμπισουλφίτ .)
Τα Βήματα
- Αποστειρώστε όλο τον εξοπλισμό σας, συμπεριλαμβανομένης του μπουκαλιού, τον αεροφράκτη,το ελαστικό πώμα ,τα σκεύη.
- Ανακατέψτε τα τρία κιλά μέλι με αρκετό νερό για να γεμίσει σχεδόν το μπουκάλι . Ανακατέψτε ζωηρά με ανάδευση.
- προσθέστε τις σταφίδες σας
- προσθέστε 1 πακέτο μαγιά και ανακατέψτε απαλά
- Συμπληρώστε αεροφράκτη σας μέχρι την μέση με νερό , και προσαρμόστε το στην τάπα.
Μέσα σε 24 ώρες ο αεροφράκτη πρέπει να αρχίζει να βγάζει φυσαλίδες. Αυτό σημαίνει ότι η ζύμη λειτουργεί καλά!
Κατά τη διάρκεια των επόμενων 2 έως 3 εβδομάδες, θα δείτε να αναπτύσσετε στο κάτω μέρος του μπουκαλιού σας ΄΄κατακάθι΄΄. Αυτοί είναι οι μύκητες (ζαχαρομύκητας) που έχουν πολλαπλασιασθεί και με την δημιουργία οινοπνεύματος πεθαίνουν. Είναι απόλυτα φυσιολογικό.
Όταν οι φυσαλίδες στον αεροφράκτη είναι λιγότερο από 1 φυσαλίδα κάθε 30 δευτερόλεπτα θα πρέπει να μεταφέρετε το υγρό σε νέο μπουκάλι. Χρησιμοποιήσετε μια τρόμπα αποστειρωμένη για να μεταφέρετε το υγρό προσέχοντας να πάρετε καθαρό υγρό και όχι το κατακάθι. Βάλτε το αεροφράκτη στο νέο μπουκάλι.
Μέσα σε περίπου 3 μήνες θα είναι πόσιμο, αλλά θα πρέπει να περιμένετε 6 μήνες για να αφήσει να αναπτυχθεί στη γεύση. Εάν μπορείτε να περιμένετε ένα χρόνο θα είναι ακόμα καλύτερα.
Η πραγματική ομορφιά της Mead είναι η εξαιρετική ποικιλία γεύσεων και προτιμήσεων. Είναι ιδανικό για την προσθήκη πραγμάτων όπως βατόμουρα, πορτοκάλια, αχλάδια, δαμάσκηνα, τα ροδάκινα, ή οποιοδήποτε μπαχαρικά π.χ. κανέλα, κλπ. Για να πάρετε καλό υδρόμελο να πρέπει να πειραματιστείτε με φρούτα και μπαχαρικά. Πρέπει να δοκιμάσετε διαφορετικές ποσότητες και τα αφήνουμε να ζυμώθουν και παλαιωθουν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους.
Όπως και στην παρασκευή του κρασιού, έτσι και εδώ θα πρέπει να έχουμε στόχο τι υδρόμελι θέλουμε.
Αν θέλουμε να μην είναι γλυκό τότε πολύ καλό είναι να μετρήσουμε κατά την ανάμιξη τους βαθμούς baume.
Το Baume είναι δείκτης της ποσότητας των σακχάρων που υπάρχουν στο μούστο. Πριν την έναρξη της ζύμωσης μέσω του Baumé ενός μούστου στους 20ο C μπορεί να βρεθούν, από κατάλληλους πίνακες, οι βαθμοί αλκοόλης που θα έχει ο οίνος μετά το τέλος της αλκοολικής ζύμωσης. Η αναγωγή των βαθμών Baumé σε σχέση με την θερμοκρασία και ανάλογα τους πίνακες πρέπει να γίνεται οπωσδήποτε προκειμένου να έχουμε σίγουρη εκτίμηση. Π.χ. ένα κρασί που έχει 11,2 βαθμούς Baumé και η θερμοκρασία του την ώρα της μέτρησης είναι 30ο C, μετά την ολοκλήρωση της αλκοολικής ζύμωσης θα έχει 12,2ο οινοπνεύματος, και άρα δεν είναι χαμηλόβαθμος , όπως εσφαλμένα θα μπορούσε να πει κανείς μόνο με την ένδειξη του Baumé. Μετά την έναρξη της ζύμωσης ο δείκτης Bé- 20˚C, μας δείχνει τα σάκχαρα που υπάρχουν ανά πάσα στιγμή στον οίνο και επομένως μας δείχνει την πορεία της ζύμωσης.
Κατά την άποψη μου 12 μέχρι 12,8 βαθμούς Baumé σε θερμοκρασία 15 βαθμών C είναι πολύ καλά.
Εάν θέλουμε γλυκό υδρόμελο τότε θα πάμε σε 20-25 βαθμούς Baumé, άρα περισσότερο μέλι και μπορούμε να διαλέξουμε ζύμη που ο μύκητας ”αντέχει” μέχρι 16 βαθμούς αιθυλικής αλκοόλης και έτσι θα έχουμε γλυκό αποτέλεσμα με πολύ οινόπνευμα.
Tags
Tips