«Όταν όλοι που βρίσκονται γύρω σου σε αφήνουν μόνο σου, τότε αυτό λέγεται μοναξιά. Όταν εσύ τους αφήνεις όλους μακρυά σου τότε αυτό λέγεται μοναχικότητα.» Υπάρχει μία μεγάλη διαφορά σε αυτές τις δύο παραπάνω καταστάσεις εφόσον πολύ απλά η πρώτη είναι ένα αποτέλεσμα και η δεύτερη είναι αιτία.
Όντας ένα κοινωνικό ον είναι πάρα πολύ δύσκολο να είσαι μόνος σου κατ’ επιλογή, όταν δεν ακολουθεί η σωστή παρέα. Το να συσχετίζεσαι απλά με ανθρώπους τυχαία—χα! Τίποτα δεν είναι τυχαίο, ούτε καν το ατύχημα—είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το να βρεις έναν ή περισσότερους πνευματικούς συμμάχους. Είναι σίγουρο ότι με το να είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί είναι αρκετά δύσκολο να εντοπίσεις και πόσο μάλλον να διατηρήσεις σχέσεις, οι οποίες συνδέονται με κάποιο ιδιαίτερο δεσμό. Προσπάθησε να το δεις με το παρακάτω παράδειγμα: θα μπορούσε να μας περιγράψει κανείς σαν αυτόνομες οντότητες σε συνεχή δημιουργία, σαν μικρά συστήματα χαοτικών πεδίων που μερικά από αυτά αναζητούν σε όλη τους τη ζωή να βρεθούν σε τάξη και αρμονία συμπαρασύροντας μαζί τους το επόμενο «τυχαίο» σύστημα που θα βρεθεί στο δρόμο τους. Και έστω δύο ή περισσότερα ασύμμετρα πεδία συναντιούνται και ανταλλάσσουν τις γεωμετρίες τους, τις αρμονίες τους φθάνοντας στο τέλος το ένα να περιχωρείται μέσα στο άλλο. Αυτό συμβαίνει καθημερινά γύρω μας, κάθε δευτερόλεπτο.
Εδώ όμως υπάρχει και μία μεγάλη παγίδα. Πολλά από αυτά τα μικρά χαοτικά συστήματα δεν αναζητούν στο δρόμο τους άλλα συστήματα για να χαράξουν κοινή πορεία. Και κοινή πορεία δεν νοείται η μεταμόρφωση των γεωμετρικών ασυμμετριών του κάθε συστήματος σε μία απόλυτη συμμετρία, με άλλα λόγια στη δημιουργία της φούσκας της αδελφής ψυχής, είτε σε ρομαντικό, είτε σε φιλικό είτε σε οποιοδήποτε άλλο πεδίο. Αναζητούν αυτά τα χαοτικά συστήματα, σαν άλλες μαύρες τρύπες να δημιουργήσουν τα ίδια καθρέφτες του ίδιου τους του εαυτού μέσα σε άλλα συστήματα που όχι μόνο θα θελήσουν να βλέπουν το είδωλό τους, αλλά θα θέλουν να αντιγράψουν εκεί μέσα την ίδια τους την ύπαρξη. Φυσικά, γιατί ο καθρέφτης από μόνος του είναι εύθραυστος όταν προβάλλουν νέες γεωμετρίες στο εγγύς πεδίο.
Αν λοιπόν ο στόχος σου δεν είναι αυτός, τότε επιβάλλεται να είσαι άψογος στις επιλογές εκείνων που θα επιλέξεις να συμπορευτείς μαζί τους, αλλά χωρίς και αυτό να σου γίνεται εμμονή. Με άλλα λόγια χρειάζεσαι πνευματικούς συμμάχους που θα ακολουθούν την συνείδησή τους και θα την χρησιμοποιούν σαν τον οδηγό τους σε αυτή την πορεία. Είναι αυτός ο εσωτερικός δεσμός που κάνει τις διαφορετικές ασυμμετρίες, εσένα και του πνευματικού σου συμμάχου να παίζουν μουσική, όσο διαφορετικοί και αν είστε σαν γεωμετρικά συστήματα. Χρειάζεται να αντιλαμβάνεστε τον κόσμο με έναν συμβιωματικό και συνεργειακό τρόπο, ακόμα και αν απολαμβάνει ο ένας την παρέα του άλλου έστω και μερικές ώρες. Να υπάρχει αυτή η αίσθηση της μοναχικότητας, αλλά και της συγχρονικότητας στην καρδιά, την ψυχή και το πνεύμα χωρίς όμως ο ένας να κάνει τη δουλειά του άλλου. Ακόμα και αν βρεθεί ή βρεθούν στο δρόμο σου ένας ή περισσότεροι πνευματικοί σύμμαχοι δεν είναι σίγουρο ότι θα έχουν κάνει το έργο που κάνεις εσύ, και σίγουρα δεν είναι ο σκοπός σου να τους συντονίσεις στις ίδιες αρμονίες, όμως αυτό που χρειάζεται να υπάρχει είναι ο ίδιος βαθμός της συνειδητότητας μεταξύ του εαυτού σου και αυτού του πνευματικού σου συμμάχου.
Ο πνευματικός σύμμαχος μπορεί να λειτουργήσει για σένα σαν ένας καθρέφτης, όχι όμως για να τον χρησιμοποιήσεις με ναρκισσιστική διάθεση ή για να δεις μέσα του το εγώ σου. Είναι ένας καθρέφτης που θα κάνει αντανάκλαση μέσα στο ήδη υπάρχον εσωτερικό φως της ψυχής σου για να φωτίσει πράγματα που ήδη υπάρχουν εκεί, αλλά ήταν πριν κάτω από τη σκιά. Είναι ένας καθρέφτης που θα σε κάνει καλύτερο παρατηρητή, αντανακλώντας εκείνα τα σημεία της δράσης που είχες αφήσει στο παρασκήνιο. Ο πνευματικός σου σύμμαχος δεν θα σε μεθύσει ποτέ με αντανακλάσεις των στιγμών εκείνων που ήσουν αποτέλεσμα.
Αν έχεις στη ζωή σου έστω και έναν πνευματικό σύμμαχο τότε φρόντισε να εκτιμήσεις και αυτόν, αλλά και τη δύναμη που μπορεί να σε βοηθήσει να βρεις. Εσύ για αυτόν και αυτός για εσένα βρίσκεσαι και βρίσκεται σε μία ανεξήγητη τροχιά γύρω σου και γύρω του παίζοντας απλά μουσική. Αν δεν έχεις στη ζωή σου ακόμα έναν πνευματικό σύμμαχο, γίνε εσύ ο ίδιος για τον εαυτό σου και να είσαι πάντα σε εγρήγορση. Όταν όμως εννοούμε πνευματικό σύμμαχο, δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι ένα φυσικό, οικείο σε εμάς πρόσωπο. Διάλεξε έναν συγγραφέα που σε εμπνέει το έργο του και οι ιδέες του και συμμάχησε μαζί του. Διάλεξε έναν μικρό μαλλιαρό φρουρό, παρατήρησέ τον. Ένα χόμπι ή μία ασχολία μπορεί να γίνει για εσένα το δικό σου πνευματικό μονοπάτι. Είναι όντως δύσκολο να πιέσεις τις καταστάσεις να σου φέρουν τους σωστούς πνευματικούς συμμάχους στο δρόμο σου, αλλά σε όσους έχει πραγματικά συμβεί η όλη διαδικασία φαίνεται να είναι γεμάτη από απίστευτες συγχρονικότητες.
Και λίγα λόγια για την αδελφή ψυχή: ίσως είναι το πιο σημαντικό από τα δώρα που μπορεί να μας προσφέρει αυτό το ταξίδι μας. Και για να το ξεκαθαρίσουμε, δεν εννοούμε απαραίτητα μία ρομαντική σχέση, αφού ο πνευματικός μας σύμμαχος μπορεί να υπάρξει και εκτός αυτής. Ούτε κάθε ρομαντική σχέση αφορά αδελφές ψυχές και ούτε κάθε τέτοια σχέση μεταξύ αδελφών ψυχών είναι πάντα ρομαντική. Μιλάμε για την ίδια την εμπειρία της αγάπης όπου δύο όντα μπορούν να βιώσουν έχοντας έναν βαθύ εσωτερικό δεσμό που είναι συμβιωτικός και συνεργειακός. Η ίδια αυτή η σχέση μπορεί να προσφέρει άπειρες πιθανότητες και για τα δύο μέρη, αλλά και πάρα πολλές κακοτοπιές που οδηγούν κυρίως σε εξαρτήσεις. Μιλάμε για έναν δεσμό που είναι τόσο βαθύς και ισχυρός με κάποιον που την ίδια ακριβώς στιγμή, ΤΩΡΑ αποκλείει κάθε έλεγχο και προσκόλληση του ενός στον άλλο. Ίσως το πιο κοινό λάθος που κάνουν οι άνθρωποι είναι ότι αναλώνονται σε εγωϊστικές φαντασιώσεις και συμπεριφορές πως στο δρόμο τους υπάρχει ένας ή μία για αυτούς και μόνο. Ίσως οι πραγματικές αδελφές ψυχές και οι πραγματικοί σου πνευματικοί σύμμαχοι να μην χρειάζεται να βρεθούν για εσένα σε μία ρομαντική σχέση, καθώς ο άνθρωπος έχει την τάση να προσκολλάται άρρωστα σε τέτοιες σχέσεις, και όταν τα είδωλά του καταρρέουν, να ζητιανεύει για την επόμενη «πραγματική» αδελφή ψυχή.
Έτσι λοιπόν, αντί να αναζητάς ανελέητα αυτή την ψυχή για εσένα εκεί έξω, καλύτερα να καλλιεργήσεις όσο μπορείς τη διαίσθησή σου για να δεις αν αυτοί που είναι δίπλα σου είναι οι δικοί σου πνευματικοί σύμμαχοι. Και πράγματι υπάρχουν άνθρωποι που συμμαχούν πνευματικά, αλλά και ψυχικά νιώθοντας κάτι βαθύ μέσα τους, τον έρωτα χωρίς όμως να εννοούμε την ερωτική τρέλα ή μανία. Και φυσικά δεν εννοούμε το σεξ. Πάντα είχα την απορία γιατί αυτός ο δημιουργός που όλα «σοφά» τα έπλασε έβαλε τα όργανα αναπαραγωγής στο σώμα του ανθρώπου τόσο κοντά από εκεί που αποβάλλει το σώμα τους τις ακαθαρσίες του. Ο έρωτας αφορά θα έλεγα έναν διάλογο των μεταξύ των δύο πνευματικών συμμάχων—και πάλι όχι απαραίτητα εραστών—που από μόνος του είναι απλά έρωτας. Δεν αφορά τα χαμηλά κέντρα του ανθρώπου, αλλά αυτά που βρίσκονται από την καρδιά και πάνω.
Ο έρωτας μεταξύ των πνευματικών συμμάχων αφορά κάτι πολύ πιο υψηλό. Είναι η δυνατότητα που έχουν οι ψυχές να αφήσουν πίσω τους το ΕΓΩ τους και να συγχωνευθούν αρμονικά από εκεί που ξεκίνησαν το ταξίδι τους ξεχωριστά, αλλά και μαζί. Ο καθένας λοιπόν από εμάς έχει μέσα του ένα κομμάτι έρωτα που συνήθως ακολουθεί παράλληλη πορεία με την ψυχή του. Σκοπός μας είναι να μην βιάζουμε αυτό το κομμάτι έρωτα που μας δόθηκε, αλλά να το ενισχύουμε με την παρέα των σωστών πνευματικών συμμάχων. Να είσαι λοιπόν πιστός σε αυτή τη μοναδικότητά σου, στον ξεχωριστό αυτό δικό σου κομμάτι έρωτα και όχι στις σχέσεις πατρόν που το κοινωνικό μάτριξ σου κόβει και ράβει κουστουμάκια όλα ίδια για όλους.
Είναι κάτι παραπάνω από ιδανικό να βρείτε τους σωστούς πνευματικούς συμμάχους σε αυτό το ταξίδι και για αυτό το λόγο είναι μία επίπονη και δύσκολη δράση που πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά. Ερχόμαστε μόνοι μας σε αυτόν τον κόσμο, αλλά η εξέλιξή μας είναι σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από τις κάθε είδους συναναστροφές μας. Μάθε λοιπόν να μην εγκλωβίζεσαι στους καθρέφτες της αυτο-αντανάκλασής σου που συμπεριφέρονται σαν πνευματικοί σου σύμμαχοι.
Συγγραφέας: Stavroula Xoxlidaki
Tags
Ψυχολογία