Ο πιο κοινός τρόπος είναι το να ανακατέψεις αποξηραμένα βότανα μεταξύ τους σε ένα στάδιο καλού κοψίματος ή σκόνης, πρόσθεσε νερό, ξύδι μήλου, ή κάποιο άλλο υγρό σε αυτό και σχημάτισε μια πάστα. Τότε βάλτο πάνω στο δέρμα. Εγώ βρήκα ότι προσθέτοντας 1/4 με 1/3 κολλώδους βοτάνου σε σκόνη όπως ο εσωτερικός φλοιός της φτελιάς (slippery elm) κάνει μια πολύ καλύτερη σύσταση και προσκολλάται καλύτερα.
Τα καταπλάσματα είναι καταπληκτικά ακριβώς για οποιοδήποτε πρόβλημα όμως κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούνται για πληγές. Όταν χρησιμοποιείς κατάπλασμα σε μία <<τρύπα>> στο σώμα ή ένα βαθύ τραύμα, όχι μόνο πρέπει να καθαρίσεις καλά και να απολυμάνεις την περιοχή πριν βάλεις το κατάπλασμα αλλά οφείλεις να βάλεις κάποια αντισηπτικά βότανα μέσα σε αυτό όπως το goldenseal ή το αγαπημένο μου σκόρδο (αυτό καίει κάπως) ή αιθέριο έλαιο από δέντρο τσαγιού (tea tree oil).
Ένας άλλος γενικός κανόνας του να κλείσεις ένα τραύμα είναι ότι μόλις το κατάπλασμα ξεραθεί, μπορεί να φανεί ότι κάτι από αυτό έφυγε ή απορροφήθηκε μέσα στο σώμα.
Μην καθαρίσεις το παραμένων κατάπλασμα εκτός και αν είναι απολύτως αναγκαίο να ξανά εξετάσεις το τραύμα. Απλά πρόσθεσε ένα καινούριο κατάπλασμα πάνω στο παλιό και κράτησε ταϊσμένη την περιοχή.
Υπάρχουν άλλοι τύποι καταπλασμάτων ειδικά ένα που τραβάει όπως το μαύρο μου υπέρ τραβηχτικό κατάπλασμα, που θα θελήσεις να το αλλάζεις συχνά. Ένα τραβηχτικό κατάπλασμα μετακινεί, ανασύρει βρωμιές και δηλητήρια έξω από το σώμα και γίνεται περισσότερο αποτελεσματικό εάν αλλάζεται μία με τρεις φορές τη μέρα.
Όμως γενικά μόλις ένα κατάπλασμα ξεραθεί πάνω σε ένα τραύμα, θεωρώ ότι είναι ένα τμήμα από το σώμα, ακριβώς όπως μία εσχάρα, (ένα κακάδι πληγής). Αυτό θα πέσει όταν είναι η ώρα.
Άλλα καταπλάσματα που είναι υπέροχα είναι εκείνα για τα τσιμπημένα και τα ερεθισμένα δέρματα, για να βγάλουν το δηλητήριο έξω από τα τσιμπήματα και τα δαγκώματα για να ζεστάνει περιοχές (ο διάσημος γύψος από σινάπι) και για λοιμώξεις των αδένων ή συμφορήσεις. Μπορείς να τοποθετήσεις ένα κατάπλασμα πάνω σε οτιδήποτε μπορείς να βρεις. Ένα κατάπλασμα μπορεί επίσης να εφαρμοστεί ανάμεσα σε δύο στρώματα γάζας ή λεπτό βαμβάκι εάν για κάποιο λόγο δεν θέλεις τα ενεργά βότανα να ακουμπάνε στο δέρμα.
Όσο ένα κατάπλασμα ξεραίνεται γίνεται περισσότερο και περισσότερο τραβηχτικό-ανασυρτικό. Για να ενισχύσεις την τραβηχτική δύναμη μπορείς να προσθέσεις βότανα που δρουν προς τα έξω και ακόμα πηλό μπετονίτη. Ένα από τα αγαπημένα μου πρόσθετα σε ένα κατάπλασμα βοτάνων είναι το τζελ από φρέσκα φύλλα αλόης της πραγματικής- βέρα. Αυτό προσθέτει μαλακτικές και θεραπευτικές ποιότητες βοηθώντας το σώμα σας να επιδιορθώσει 2 με 10 φορές
γρηγορότερα από το φυσιολογικό.
Πέρα από τα καταπλάσματα των βοτάνων και καταπλάσματα λαχανικών έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί ευρέως κατά τη διάρκεια του χρόνου με πατάτες, κρεμμύδια (ειδικό για στουμπίσματα – μελανιές), καρότα, γογγύλια, σκόρδο, και αγγούρια, και μια πλατιά ποικιλία από πρασινάδες όπως Καγιέν, τζίντζερ, σινάπι και αγριοραπάνι, είναι όλα δημοφιλή για χρήση ως θερμαντικά και να τονωτικά καταπλάσματα.
Θεραπευτικά και μαλακτικά καταπλάσματα φτιαγμένα από φτελιά, νερομολόχα (αλθαία), αλόη, καλέντουλα, λοβέλια, και το είδος βερμπάσκο είχαν εκτεταμένη χρήση.
Τα καταπλάσματα των σπόρων και των δημητριακών έχουν ακόμα χρησιμοποιηθεί και τα τη διάρκεια των χρόνων (Βρώμη, κριθάρι, λινάρι κτλ.) με πολύ μαλακτικά αποτελέσματα.
Ας μη ξεχνάμε τα καταπλάσματα φρούτων. Οι μπανάνες, τα σύκα, τα μήλα, οι παπάγιες και τα πεπόνια όλα φτιάχνουν εξαιρετικά καταπλάσματα. Τελευταίο αλλά όχι έσχατο είναι το αρνόγλωσσο -Plantago major που φυτρώνει στην αυλή των περισσοτέρων ανθρώπων και είναι κλασικό για τα πάντα από τα κτυπήματα και τα τσιμπήματα έως τη δηλητηρίαση του αίματος.
Παρατήρησις «τροφής»: Εγώ θα πρόσθετα και την ντομάτα, αλλά και το ρετσίνι από τα ελάτια, που κάνουν εξαιρετική δουλειά, τραβώντας δηλητήρια, πύον και αγκάθια!
πηγή