To 2006 δύο από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο, το Χάρβαρντ και το UCLA, διεκπεραίωσαν ένα πείραμα που σήμερα θεωρείται πλέον ιστορικής σημασίας. Απέδειξαν ότι για να έχουν πρόσβαση τα κύτταρά μας στο DNA και για την επιτέλεση βασικών λειτουργιών στο σώμα μας, είναι απαραίτητη η παρουσία της βιταμίνης D.
Από τότε μέχρι σήμερα χιλιάδες μελέτες έχουν αναδείξει τη σημασία της συγκεκριμένης βιταμίνης σχετικά με: τον καρκίνο, τα καρδιολογικά νοσήματα, το διαβήτη, τη φυματίωση, τη γρίπη και το κοινό κρυολόγημα, τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, τη σκλήρυνση κατά πλάκας και τα αυτοάνοσα νοσήματα, την υγεία του μυο-σκελετικού συστήματος, τη μείωση του κινδύνου για πρόωρο θάνατο από οποιαδήποτε αιτία.
Αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη 1491 κλινικές μελέτες που αφορούν τη θεραπευτική δράση της D σε πληθώρα νοσημάτων και καταστάσεων.
Η Ανακάλυψη του Παράγοντα Χ
vitamin_dΕννέα χρόνια μετά το ντεμπούτο της βιταμίνης D, η ιατρική δεν είναι πια η ίδια. Έχει όμως αρχίσει να διαφαίνεται ότι η έρευνα αναδεικνύει μια ακόμη βιταμίνη που διεκδικεί μια θέση δίπλα στη D.
Η σημαντικότητα αυτής της ένωσης στη διατήρηση της καλής υγείας είχε ήδη εντοπιστεί 80 χρόνια πριν. Τη δεκαετία του ’30 ο Γουέστον Πράις μελέτησε τις διαφορές στη διατροφή πληθυσμών που κατανάλωναν την τότε σύγχρονη δυτική διατροφή, σε σχέση με ιθαγενείς που ζούσαν σε αναλλοίωτο φυσικό περιβάλλον. Εξερεύνησε απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη μας ταξιδεύοντας στον Αμαζόνιο, εντοπίζοντας απομονωμένους πληθυσμούς σε χωριά της Ελβετίας αλλά και φυλές στην Αφρική που τρέφονταν χωρίς επιρροές από το δυτικό πολιτισμό. Μετά από χρόνια επίπονων μελετών ο Πράις απέδειξε ότι η δυτική διατροφή είναι σημαντικά φτωχότερη σε θρεπτικά συστατικά απ’ ό,τι οι πρωτόγονες δίαιτες. Όταν ανέλυσε την περιεκτικότητα της διατροφής εντόπισε ένα συστατικό που χαρακτήρισε ως το χαμένο κρίκο της ανθρώπινης διατροφής. Ονόμασε αυτό το συστατικό «Παράγοντα Χ» και βρήκε ότι βρισκόταν στις δίαιτες των ιθαγενών σε 10πλάσια ποσότητα σε σχέση με τη σύγχρονη διατροφή. Ο Παράγοντας Χ, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του Πράις, τους προσέδιδε αξιοθαύμαστες ιδιότητες. Τέλεια δόντια, όμορφα χαμόγελα, χαρούμενες προσωπικότητες, μεγάλη φυσική δύναμη, καλοσχηματισμένα σώματα με χαμηλό ποσοστό λίπους και το σημαντικότερο, απουσία νόσου. Οι συγκεκριμένοι ιθαγενείς δεν εμφάνιζαν αξιοσημείωτη πτώση της υγείας και του σφρίγους τους με το πέρασμα του χρόνου και η πιο συχνή αιτία θανάτου σε αυτές τις φυλές ήταν τα ατυχήματα, πτώσεις ή θάνατος από κάποιο άγριο ζώο κατά τη διάρκεια του κυνηγιού ή της εύρεσης τροφής.
Ο ίδιος ο Πράις είχε δηλώσει το 1930 ότι «Είναι απλά θέμα χρόνου μέχρι να γίνει ο Παράγοντας Χ το επόμενο παγκόσμιο φαινόμενο …»
shoulder_bonesΣύνδεση του παράγοντα Χ με τη βιταμίνη Κ2
Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Παράγοντας Χ που περιέγραψε ο Γουέστον Πράις είναι η βιταμίνη Κ2. Η σύγχρονη έρευνα αναδεικνύει ότι η επάρκεια ή η έλλειψη της Κ2 συνδέεται με:
Μείωση των θανάτων από καρδιολογικά αίτια
Τον καρκίνο του προστάτη, του ήπατος, του πνεύμονα και την λευχαιμία
Την οστεοπόρωση
Την αρτηριοσκλήρυνση
Τη φλεβική ανεπάρκεια
Τα λοιμώδη νοσήματα
Την υγεία των δοντιών
Η βιταμίνη Κ2 είναι περισσότερο γνωστή για τη δράση της στους μηχανισμούς πήξης του αίματος. Όταν έχουμε σοβαρή έλλειψή της κάποιες πρωτεΐνες που συμμετέχουν στη διαδικασία πήξης δεν μπορούν να ενεργοποιηθούν. Με τον ίδιο μηχανισμό η βιταμίνη Κ2 είναι απαραίτητη για την ενεργοποίηση και άλλων πρωτεϊνών μέσα στο σώμα μας.
Ένα σημαντικό μέρος αυτών των πρωτεϊνών (οστεκαλσίνη, MGP, Gas-6) συμμετέχουν στη διαχείριση των μεταλλικών στοιχείων στους ιστούς. Μια από τις επιπτώσεις της έλλειψης βιταμίνης Κ είναι η αυξημένη εναπόθεση μεταλλικών στοιχείων, όπως το ασβέστιο, σε μαλακούς ιστούς.
Ασβέστιο – Φλεγμονή – Αθηρωμάτωση
Όταν οι ιστοί στο σώμα μας υπόκεινται σε βλάβη ανταποκρίνονται με φλεγμονή. Η φλεγμονή μπορεί να καταλήξει στη συνέχεια σε εναπόθεση ασβεστίου στον ιστό που έχει υποστεί βλάβη, όπως για παράδειγμα στην περιαρθρίτιδα του ώμου. Όταν αυτό συμβαίνει στα αγγεία, έχουμε αρτηριοσκλήρυνση και στεφανιαία νόσο. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η λήψη συμπληρωμάτων ασβεστίου χωρίς την παράλληλη λήψη βιταμίνης D αυξάνουν τον κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου και αιφνίδιου θανάτου. Η ποσότητα ασβεστίου στα στεφανιαία αγγεία και στην αορτή σχετίζεται άμεσα με το μέγεθος της βλάβης και τον κίνδυνο θανάτου από στεφανιαία νόσο, ενώ η αυξημένη πρόσληψη βιταμίνης Κ2 συνδέεται με μειωμένη εναπόθεση ασβεστίου στα στεφανιαία αγγεία.
Συμπαράγοντες της Βιταμίνης Κ
Για να μπορέσει το σώμα μας να διαχειριστεί σωστά το ασβέστιο και τα υπόλοιπα μεταλλικά στοιχεία και για να τα εναποθέσει εκεί που πρέπει και στην ποσότητα που πρέπει, χρειάζεται κάποιους παράγοντες οι οποίοι λειτουργούν συνεργικά μεταξύ τους.
Η βιταμίνη Κ σε συνεργασία με
Τη Βιταμίνη D
Το μαγνήσιο
Τον ψευδάργυρο και
Το βόριο
Αν δεν υπάρχει επαρκής ποσότητα βιταμίνης Κ, τότε το σώμα μας δεν είναι σε θέση να διακρίνει πού και πόσο ασβέστιο χρειάζεται. Τα αγγεία μας είναι από τα πρώτα όργανα που πλήττονται και αναπόφευκτα δημιουργείται αρτηριοσκλήρυνση.
Είμαστε τόσο γηρασμένοι όσο και τα αγγεία μας!
Η μειωμένη ελαστικότητα των αγγείων από την εναπόθεση ασβεστίου (αρτηριοσκλήρυνση) έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του εύρους των αγγείων και της παροχής αίματος στην καρδιά αλλά και σε άλλα όργανα, όπως ο εγκέφαλος ή τα νεφρά.
Η μειωμένη παροχή αίματος οδηγεί σε προβληματική λειτουργία των συγκεκριμένων οργάνων και ιστών. Ο ίδιος μηχανισμός κρύβεται πίσω και από την πρόκληση του γήρατος επηρεάζοντας τελικά κάθε κύτταρο και όργανο στο σώμα μας.
Η βιταμίνη Κ και οι συμπαράγοντές της παίζουν ζωτικό ρόλο στη διαχείριση των επιπτώσεων της Φλεγμονής, τον «Μυστικό Δολοφόνο» όπως την αποκάλεσε το Περιοδικό ΤΙΜΕ, λίγο καιρό πριν.
Πλούσιες πηγές βιταμίνης Κ
Πλούσιες διατροφικές πηγές βιταμίνης Κ είναι το μπρόκολο (154 μgr ανά 100 gr τροφής), το κουνουπίδι (191 μgr), το λάχανο (149-275 μgr), ανάλογα με το είδος του λάχανου), το σογιέλαιο (200 μgr), το μαρούλι (113 μgr) και το σπανάκι (266 μgr), αλλά επίσης το ελαιόλαδο (58 μgr), ο φλοιός σιταριού (83 μgr) και επομένως τα περισσότερα αναποφλοίωτα δημητριακά προγεύματος, η βρώμη (63 μgr), τα ρεβίθια (48 μgr), οι ντομάτες (48 μgr), τα αυγά (50 μgr), οι φράουλες (14 μgr), τα σπαράγγια (39 μgr), τα φασόλια (28-33 μgr) και το συκώτι.
Τοξικότητα – Δοσολογία
Η Κ2 είναι ένα λιποδιαλυτό κλάσμα της βιταμίνης Κ και σε σχέση με τα υπόλοιπα κλάσματα της (Κ1, ΜΚ4, ΜΚ8,ΜΚ9) διατηρεί σταθερά επίπεδα στο αίμα μετά από τη λήψη της. Η συνιστώμενη ημερήσια δόση για τις γυναίκες είναι τα 90 μgr και για τους άνδρες τα 120 μgr. Είναι αξιοσημείωτο ότι η βιταμίνη Κ δεν εμφανίζει καμιά τοξικότητα και δεν έχει οριστεί ανώτερο όριο ασφαλείας για τη χορήγησή της. Άτομα που λαμβάνουν αντιπηκτική αγωγή δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 45 μgr πρόσληψης βιταμίνης Κ2 ημερησίως. Αυτή όμως η δόση μειώνει τον κίνδυνο για αγγειακή βλάβη και σταθεροποιεί τα επίπεδα του INR (χρόνος πήξης) και διευκολύνεται η θεραπευτική τους αγωγή.
Για να λάβουμε 45 μgr Κ2 από τη διατροφή μας πρέπει να καταναλώσουμε: 4 κιλά μοσχαρίσιου κρέατος ή 5 λίτρα γάλα ή 5 λίτρα γιαούρτι πλήρες ή 80 γρ. μαλακό τυρί ή 59 γρ. σκληρό τυρί ή 8 κρόκους αυγού.
Μια νέα βιταμίνη D;
Το σώμα μας για να λειτουργήσει χρειάζεται συγκεκριμένα συστατικά, σε συγκεκριμένες ποσότητες. Είναι προφανές ότι η έλλειψή τους προκαλεί δυσλειτουργία και νόσο. Η επαναφορά της φυσιολογικής λειτουργίας είναι ο δρόμος για την αποκατάσταση της υγείας και την εξάλειψη των χρόνιων νοσημάτων. Όσο προχωρά η ιατρική έρευνα τόσο κατανοούμε σε μεγαλύτερο βάθος τη σημαντικότητα των θρεπτικών συστατικών και το ρόλο που αυτά παίζουν στην υγεία και στη νόσο.
Η βιταμίνη Κ θα είναι ο επόμενος πρωταγωνιστής και θα ακούσουμε πολλά γι’ αυτήν στο εγγύς μέλλον.
*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
Ακολουθήστε μας και στο Facebook