Το γαϊδουράγκαθο, οι ηπατικές βλάβες και τα επιστημονικά δεδομένα




Οι ηπατοπάθειες όπως γενικά θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τις ηπατίτιδες Α,Β,C, την αλκοολική ηπατίτιδα, την λιπώδη διήθηση πέραν του 2ου βαθμού που εμπεριέχει στοιχείο φλεγμονής και τέλος διάφορες σπανιότερες μορφές ηπατικής βλάβης, αποτελούν φόβητρο για την ανθρωπότητα.

Ο λόγος είναι ότι μπορούν να σκοτώσουν τον πάσχοντα, μέσω της προοδευτικής εμφάνισης κίρρωσης και τελικά, της εγκατάστασης ηπατικής ανεπάρκειας.

Αν εξαιρέσουμε την ηπατίτιδα Α που σπάνια θα απειλήσει την ζωή, στις υπόλοιπες περιπτώσεις ο κίνδυνος δεν είναι μικρός και δεν είναι σπάνιος. Είναι μεγάλος και υπαρκτός.

Η σύγχρονη ιατρική, ειδικότερα στα τελευταία χρόνια, κατανοώντας καλλίτερα τους εμπλεκόμενους παθογεννετικούς μηχανισμούς των βλαβών αυτών, παρουσίασε μια σειρά από νέα φάρμακα που διαθέτουν σημαντική αποτελεσματικότητα, έχουν σχετικά λίγες ή έστω μικρές παρενέργειες αλλά –δυστυχώς- είναι ακριβά.

Έτσι, σε παγκόσμιο επίπεδο, η πρόσβαση σε αυτά, ειδικότερα των πλέον ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, δεν είναι πάντα εφικτή.

Είναι επομένως απόλυτα κατανοητό γιατί και σήμερα, όπως και στα παλαιά χρόνια, η αναζήτηση λύσεων γίνεται συχνά στον χώρο της λαϊκής ιατρικής όπου έχουν χρησιμοποιηθεί πάμπολλα βότανα ή και συμπληρώματα.

Βέβαια όπως είναι φυσικό και αναμενόμενο, στην λαϊκή ή παραδοσιακή ιατρική δεν υπάρχουν διαθέσιμες μελέτες, εργασίες, κλινικές εφαρμογές και στατιστικά συμπεράσματα. Έτσι, η αποτελεσματικότητα μιας πρότασης παραμένει αμφίβολη και η προσφυγή στην εναλλακτική θεραπευτική ενέχει αβεβαιότητα και ενδεχομένως ρίσκο.

Μια εναλλακτική πρόταση που είναι παγκοσμίως γνωστή και διαδεδομένη περισσότερο από κάθε άλλη είναι αυτή που αφορά το γαϊδουράγκαθο, γνωστό στους αγγλόφωνους με το όνομα Milk Thistle.



To γαϊδουράγκαθο , περιέχει μια ουσία που ονομάζεται σιλιμαρίνη (Silymarin), ανήκει στην ομάδα των φλαβονοειδών και εξάγεται από τους σπόρους του.

Είναι αποτελεσματικό;

Όπως δείχνει η τρέχουσα εμπειρία το γαϊδουράγκαθο δεν έχει καλύτερη επίδραση από ότι το εικονικό φάρμακο ως θεραπεία για την ηπατίτιδα Β ή C.



Τα αποδεικτικά στοιχεία για αυτή την άποψη συνελέγησαν από διάφορες τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες, συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις. Χρειάζεται να πούμε εδώ ότι οι διαθέσιμες μελέτες δεν είναι πολλές.

Το 2014 εκτίμηση σε αποτελέσματα πέντε μελετών έδειξε ότι η επίδραση της σιλιμαρίνης (silymarin) στα επίπεδα της τρανσαμινάσης (ALT ή SGPT) ήταν όμοια με το εικονικό φάρμακο ενώ δεν διαπιστώθηκε κανένα όφελος για τους πάσχοντες

Το 2012 τα αποτελέσματα δυο ελεγχόμενων μελετών σε ασθενείς με ηπατίτιδα C επίσης έδειξαν πως δεν υπήρξε διαφορά στα επίπεδα της ALT παρά το ότι η δοσολογία της σιλιμαρίνης που δόθηκε ήταν σημαντικά υψηλότερη της συνηθισμένης.

Πιο πριν (2008) μελέτη σε ασθενείς με ηπατίτιδα C, είχε συμπεράνει ότι αν και τα επίπεδα ALT δεν επηρεάστηκαν, τα συμπτώματα των ασθενών ήταν λιγότερα και ηπιότερα. Η όποια αισιοδοξία όμως διήρκεσε μόνο μέχρι την ανακοίνωση της μελέτης του 2012.

Το 2009 μια πλήρης ανασκόπηση των μέχρις τότε διαθέσιμων δεδομένων για ασθενείς με ηπατίτιδα C και Β καθώς και αλκοολική ηπατική νόσο, σε σχέση με αγωγή που περιελάμβανε σιλιμαρίνη συμπέρανε ότι δεν βρέθηκαν στοιχεία που να συνηγορούν υπέρ της θεραπευτικής αυτής εφαρμογής.

Είναι ασφαλές;

Τα διαθέσιμα στοιχεία που προέρχονται από κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους με ασθένειες του ήπατος δείχνουν ότι το γαϊδουράγκαθο γίνεται καλά ανεκτό. Οι παρενέργειες του μπορεί να περιλαμβάνουν μια καθαρτική επίδραση που μπορεί να οδηγήσει σε διάρροια, φούσκωμα και πόνο συνήθως ήπιο, ναυτία και ενίοτε αλλεργικές αντιδράσεις.



Καταλήγοντας

Το βότανο βρίσκει εφαρμογή στην λαϊκή θεραπευτική πλην των ηπατικών βλαβών και σε πολλές άλλες παθολογικές καταστάσεις. Τα όσα αναφέρονται στην ανάρτηση αυτή αφορούν μόνο τα ηπατικά νοσήματα και τα συμπεράσματα για την δραστικότητα του Milk Tristle δεν πρέπει να προεκτείνονται σε άλλα θεραπευτικά πεδία

Αξίζει να προσθέσω, προκειμένου να γίνει εντελώς ξεκάθαρο ότι στην λαϊκή θεραπευτική υπάρχει ασάφεια και τα δεδομένα δεν είναι ξεκάθαρα, μια σύνοψη από άρθρο που δημοσιεύθηκε το 1998 σε ένα έγκυρο επιστημονικό περιοδικό. Δείτε πόσο άλλαξαν τα πράγματα από τότε.

The American Journal of Gastroenterology 93, 139-143 (February 1998) | doi:10.1111/j.1572-0241.1998.00139.x

Milk Thistle (Silybum Marianum) For the Therapy of Liver Disease

Kenneth Flora, Martin Hahn, Hugo Rosen and Kent Benner
Abstract

Silymarin, derived from the milk thistle plant, Silybum marianum, has been used for centuries as a natural remedy for diseases of the liver and biliary tract. As interest in alternative therapy has emerged in the United States, gastroenterologists have encountered increasing numbers of patients taking silymarin with little understanding of its purported properties. Silymarin and its active constituent, silybin, have been reported to work as antioxidants scavenging free radicals and inhibiting lipid peroxidation. Studies also suggest that they protect against genomic injury, increase hepatocyte protein synthesis, decrease the activity of tumor promoters, stabilize mast cells, chelate iron, and slow calcium metabolism. In this article we review silymarin’s history, pharmacology, and properties, and the clinical trials pertaining to patients with acute and chronic liver disease.




*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα http://therapeftis.blogspot.gr/ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας. 

 http://therapeftis.blogspot.gr/

D.Pap

Νεότερη Παλαιότερη