Κρίση πανικού, η παλίρροια του φόβου.
Το σώμα «μάχεται» και είστε σχεδόν πεπεισμένοι ότι το τέλος έρχεται – είτε ο θάνατος ή η τρέλα.
Εν συντομία, η κρίση πανικού είναι ένα αίσθημα δυσφορίας, όπου σίγουρα 1 στους 4 ανθρώπους στην Ελλάδα το έχει βιώσει έστω και μία φορά στη ζωή του, χωρίς απαραίτητα να γνωρίζει τον ορισμό της κατάστασης.
Ευτυχώς, η κρίση πανικού δεν αποτελεί νοσηρή κατάσταση, ούτε ανήκει στις σοβαρές διαταραχές άγχους, καθώς με την κατάλληλη θεραπεία, έχει διαχειρίσιμη συμπτωματολογία.
1- Εξασκήστε τα συμπτώματα που φοβάστε
Σίγουρα σας φαίνεται τρομακτικό να προκαλέσετε από μόνοι σας το βίωμα των συμπτωμάτων μίας κρίσης πανικού.
Ενεργοποιώντας ένα σύμπτωμα φυσικής κατάστασης (αυξημένος παλμός, ζαλάδα) και θεωρώντας το απειλητικό («Θα πεθάνω», «κάτι πρόκειται να μου συμβεί»), σίγουρα αυτό και μόνο πολλαπλασιάζει τη δυσφορία.
Το σύνολο έντονων σωματικών συμπτωμάτων μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, μπορούν να προσομοιάσουν μία κρίση πανικού.
Γι’ αυτό το λόγο, προσπαθήστε να «δημιουργήσετε» μία συνθήκη κρίσης πανικού, εκτιθέμενοι σε καταστάσεις που ενεργοποιούν τα δικά σας συμπτώματα πανικού, όπως είναι η ταχυπαλμία ή η δύσπνοια.
Όταν εξασκηθείτε σε αυτά, θα είστε πλέον εξοικειωμένοι (ενώ παράλληλα ο εγκέφαλός σας θα έχει βαρεθεί!) και ο φόβος σας θα μειωθεί σχεδόν στο ελάχιστο.
Για παράδειγμα, εάν σας πανικοβάλλουν οι ταχυπαλμίες, θέστε χρονόμετρο ενός λεπτού και ανεβοκατεβείτε γρήγορα (πάντα με προσοχή) μία σκάλα.
Φοβάστε τη ζαλάδα;
Βάλτε πάλι χρονόμετρο, καθίστε σε μία καρέκλα γραφείου που γυρνάει και στριφογυρίστε μέχρι να τελειώσει ο χρόνος.
Δεν παίρνετε ανάσα;
Πάρτε ανάσα από ένα καλαμάκι καφέ για ένα λεπτό.
Τάση για λιποθυμία;
Ξαπλώστε στο πάτωμα για ένα λεπτό και σηκωθείτε όσο πιο γρήγορα γίνεται (μπορεί να το έχετε πάθει ήδη όταν σηκώνεστε το πρωί από το κρεβάτι).
Νιώθετε σαν να βλέπετε τον εαυτό σας από πάνω ή σα να ονειρεύεστε;
Καθίστε μπροστά σε έναν τοίχο και κοιτάξτε τον για ένα λεπτό, θα σας δημιουργηθεί ένα πολύ περίεργο συναίσθημα.
Το κόλπο;
Σταματήστε όταν χτυπήσει το χρονόμετρο και όχι όταν το σώμα σας το θέλει! Είναι σημαντικό να μάθετε να ανέχεστε κάποιες σωματικές αισθήσεις – επαναλάβετε τα συμπτώματα μέχρι να βαρεθείτε.
2- Άντε να σε δω!
Ακούγεται περίεργο, αλλά στη διαταραχή πανικού, δηλαδή στο φόβο ότι θα πάθω κρίση πανικού, η αντίθετη ψυχολογία δε βοηθάει. Όταν αρχίζετε να ανησυχείτε ότι θα πάθετε κρίση πανικού, πείτε στον εαυτό σας «Εντάξει λοιπόν, δείξε μου κι άλλα!
Μόνο αυτό μπορείς;
Θα σε καταφέρω!». Σα να νιώθετε αυτοπεποίθηση και σιγουριά για μία «μάχη».
Για έναν περίεργο λόγο, η προθυμία να νιώσετε το αίσθημα πανικού θα σταματήσει το φαύλο κύκλο κλιμάκωσης του φόβου.
Στην τελική, την αντίδραση στρες καλό είναι να την καλωσορίζουμε γιατί το σώμα γνωρίζει τι πρέπει να κάνει σε αυτές τις περιπτώσεις!
Εμπιστευτείτε το σώμα σας.
3- Θυμηθείτε ότι είναι απλά άγχος
Ο πανικός είναι μία ιδέα. Σκεφτείτε το εξής: είναι 03:00 το χάραμα και χτυπάει το τηλέφωνο σας. Τι συνέβη; Θα μπορούσε ένας θάνατος, ένα ατύχημα ή το παιδί σας δεν είναι καλά. Θα μπορούσε επίσης να είναι μία λάθος κλήση, κλήσεις εξωτερικού ή ένας θαυμαστής σας! Μέχρι να το σηκώσετε, η αιτία του τηλεφώνου είναι μία ιδέα δική σας!!
Κάπως έτσι και με το άγχος, αντί να πείτε «Θα πεθάνω», «θα τρελαθώ», σκεφτείτε ότι είναι το ευαίσθητο σύστημα συναγερμού σας, το οποίο το έχετε ξανανιώσει και εφόσον δεν πάθατε τίποτα τότε, δε θα πάθετε και τώρα!
4- Βρείτε μία νέα σκέψη
Οι σκέψεις μέσα στο κεφάλι σας – δηλαδή το γνωστικό σύμπτωμα του πανικού – είναι συνήθως τρομακτικές: δε ξέρω τι έπαθα, θα χάσω τις αισθήσεις μου, θα λιποθυμήσω, θα γίνω ρεζίλι και ούτω κάθε εξής.
Όταν νιώθετε τον πανικό να έρχεται, απαντήστε στη σκέψη σας. Ένας πελάτης είπε ότι σκέφτηκε αυτό το αναδυόμενο συναίσθημα ως ένα κύμα ωκεανού κατά τη διάρκεια του surfing – που κάποια στιγμή ανεβαίνει και απότομα πέφτει. Κάποιος άλλος σκέφτεται τον πανικό ως πρόσωπο, τον οποίο βλέπει υποτιμητικά, τον βρίζει ή τον διώχνει!
Διαλέξτε αυτό που σας ταιριάζει ή δημιουργήστε τη δική σας βοηθητική σκέψη.
5- Η αποφυγή είναι τροφή του πανικού
Σκεφτείτε μία κατάσταση που σας πανικοβάλει – ανεχτείτε την μέχρι εκεί που μπορείτε και μετά φύγετε ή παρατήστε ό,τι κάνετε.
Όταν παραιτείστε, όμως, ενώ στην αρχή νιώθετε καλά, ήδη έχετε δημιουργήσει μία πεποίθηση ότι αυτό που κάνατε ήταν επικίνδυνο και πως, φεύγοντας, σωθήκατε.
Αυτό θα ήταν εύλογο αν είχατε πέσει στη θάλασσα και «παλεύατε» με καρχαρίες, αλλά δεν έχει κανένα νόημα να νιώθετε τον κίνδυνο ενώ περπατάτε χαλαρά στο δρόμο, τρώτε σε ένα εστιατόριο ή ξαπλώνετε στο κρεβάτι σας.
Εξοικειωθείτε, λοιπόν, στο άγχος με αργά και σταθερά βήματα. Μην πιέζετε τον εαυτό σας και φυσικά αν δυσκολεύεστε βρείτε τον κατάλληλο ειδικό ώστε να σας βοηθήσει σε αυτό.
το διαβάσαμε ΕΔΩ
Tags
Ψυχολογία