Τα φύλλα της είναι μικρά, αντίθετα, χνουδωτά, ωοειδή και έχουν μία χαρακτηριστική όμορφη οσμή λεβάντας. Τα άνθη της είναι μικρά λευκού χρώματος.
Στην Ελλάδα η μαντζουράνα είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια όπου την χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο κατά στομαχικών και εντερικών ενοχλήσεων.
Ο Γαληνός προτρέπει την χρήση της ως χωνευτικού.
Η μαντζουράνα σήμερα στην βοτανική Ιατρική χρησιμοποιείται:
Για την βελτιστοποίηση της πέψης και την εξάλειψη του μετεωρισμού
Για την αποκατάσταση δυσκοιλιότητας διάρροιας και εντερικών προβλημάτων
Για την ενίσχυση της δυνάμεως του ανοσοποιητικού συστήματος έναντι φλεγμονών ιών και παθογόνων μικροοργανισμών όπως σαλμονέλλας, τυφοειδούς, ελονοσίας, γρίπης, ιώσεων, παρωτίτιδας, ιλαράς
Σε καταστάσεις υπερσεξουαλικότητας
Για την ενίσχυση της καρδιαγγειακής υγείας και του κυκλοφορικού συστήματος
Στο σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Η μαντζουράνα είναι ασφαλής όταν χρησιμοποιείται σε μικρή ποσότητα για διατροφική χρήση ή σε διάστημα έως 15 ημερών σε μεγαλύτερες φαρμακευτικές δόσεις σε μη αλλεργικά άτομα. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι μπορεί να συντελέσει στην πυροδότηση ορισμένων καρκίνων όταν χρησιμοποιείται μακροπρόθεσμα σε υψηλές φαρμακευτικές δόσεις.
Η μαντζουράνα μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις σε άτομα που είναι αλλεργικά σε άλλα μέλη της οικογένειας (βασιλικό, ύσσωπο, λεβάντα, μέντα, ρίγανη και φασκόμηλο).
Άλλες παρενέργειες είναι η υπογλυκαιμία σε άτομα υπό φαρμακευτική αγωγή για διαβήτη, επιδείνωση απόφραξης εντέρου, αύξηση εκκρίσεων στομάχου και εντέρων, επιδείνωση άσθματος ή εμφυσήματος, επιδείνωση επιληψίας, επιδείνωση ουρικής απόφραξης.
Tags
φύση