Είναι αυτοάνοσο νόσημα άγνωστης αιτιολογίας.
Υπάρχει αδυναμία μετάδοσης νευρικών σημάτων από και προς τον εγκέφαλο, με άμεσο αντίκτυπο στη λειτουργία των μυών και των αντανακλαστικών.
Παρουσιάζεται σε οποιαδήποτε ηλικία και αφορά τόσο το γυναικείο όσο και το ανδρικό φύλο. Είναι σπάνια ασθένεια και εμφανίζεται με συχνότητα 1 ή 2: 100.000 ανθρώπους.
Τα συμπτώματα αφορούν αρχικά σε μούδιασμα και αδυναμία των ποδιών, τα οποία συμμετρικά διαχέονται σε όλο το σώμα και τα άνω άκρα. Σε σπάνιες περιπτώσεις τα άτομα οδηγούνται σε παράλυση και προβλήματα σε αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα, οπότε χρήζουν άμεσης ιατρικής παρακολούθησης συνήθως σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
Έχει διαπιστωθεί πως εμφανίζεται συχνά μετά από βακτηριακή ή ιογενή λοίμωξη του αναπνευστικού ή γαστρεντερικού συστήματος ή κατόπιν εμβολιασμού. Τα συμπτώματα μπορούν να εξελιχθούν μέσα σε μερικές ώρες ή μέρες ή ακόμα εβδομάδες. Από την έναρξη των συμπτωμάτων και μέσα σε 2 εβδομάδες επέρχεται η μέγιστη αδυναμία, η οποία μέσα σε μία εβδομάδα υποχωρεί σταδιακά, δίνοντας τη δυνατότητα πλήρους ανάκαμψης, χωρίς όμως να αποκλείεται η πιθανότητα της υποτροπής.
Διάγνωση
Κλινική εξέταση και λήψη ιατρικού ιστορικού από ειδικό νευρολόγο.
Νευροφυσιολογικές εξετάσεις (π.χ. εξέταση ταχύτητας μετάδοσης νευρικού σήματος – nerve conduction velocity test (NCV)).
Oσφυονωτιαία παρακέντηση και εξέταση εγκεφαλονωτιαία υγρού.
Αντιμετώπιση – Θεραπεία
Πλασμαφαίρεση.
Χορήγηση ανασοσφαιρινών.
Χορήγηση κορτικοειδών.
Αντιμετώπιση των επιμέρους συμπτωμάτων – αναπνευστική υποστήριξη με αναπνευστήρα, καρδιακή παρακολούθηση.
Φυσικοθεραπεία και κατάλληλες ασκήσεις για διατήρηση ευελιξίας και ενδυνάμωσης των άκρων και αποφυγή θρομβώσεων (στη φάση της παράλυσης).
το διαβάσαμε ΕΔΩ
Tags
υγεία