Βότανα και Σακχαρώδης διαβήτης. Θεραπείες ‘’εκ φύσεως’’

Φανταστείτε ένα μεγάλο, πάρα πολύ μεγάλο εργοστάσιο

Το μεγαλύτερο εργοστάσιο του κόσμου.

Να λειτουργεί εντατικά και ασταμάτητα, χωρίς διακοπή. Όλες τις ώρες της ημέρας, του μήνα και του κάθε χρόνου.

Να παράγει πελώριες, ατελείωτες κυριολεκτικά ποσότητες χρήσιμα φάρμακα για τους διαβητικούς, οι οποίοι όπως ξέρετε αυξάνονται και πληθύνονται συνεχώς.

Φανταστείτε τώρα τον πανευτυχή ιδιοκτήτη του εργοστασίου, να μην έχει ανάγκη να βάλει το χέρι στην τσέπη, αφού δεν χρειάζεται να πληρώσει, απολύτως κανένα έξοδο.


Η παραγωγή είναι δωρεάν.


Οι πρώτες ύλες, η τεχνογνωσία, η ενέργεια, τα πάντα, δεν κοστίζουν τίποτα.

Το σπουδαιότερο όμως από όλα, είναι ότι το εκπληκτικό αυτό εργοστάσιο είναι πλήρως αυτοματοποιημένο. Τόσο εξαιρετικά καλά, ώστε δεν χρειάζεται ούτε ένα εργάτη.


Απίστευτο;


Και όμως όχι. Γιατί αυτό ακριβώς συμβαίνει στο εργοστάσιο της φύσης, σε όλο τον πλανήτη, όπου φύονται πλήθος φυτά με θεραπευτική αξία. Εν προκειμένω για τον σακχαρώδη διαβήτη, αλλά όχι μόνο.
Έτσι εμείς, οι κάτοικοι και ‘’ιδιοκτήτες’’ του εργοστασίου, ωφελούμεθα πολλαπλώς, εφόσον βέβαια δεν υπάρχει άγνοια και επιπολαιότητα και δεν παρεμβαίνει σκοπιμότητα, αχαλίνωτη κερδοσκοπία και αγυρτεία, που ανθούν στον τομέα της βοτανικής θεραπευτικής.


Ας βάλουμε όμως το ερώτημα: Μπορούν τα βότανα να χρησιμεύσουν στους διαβητικούς ασθενείς, ως συμπληρωματική ή ενίοτε και ως πρώτη θεραπεία; Ας το δούμε αναλυτικότερα:


Τι ζητάμε από τα βότανα στο διαβήτη;


Στην ουσία, αυτό που θα θέλαμε με μια εναλλακτική, παραδοσιακή θεραπεία για τον διαβήτη, είναι να προσφέρει βοήθεια στον έλεγχο των τιμών γλυκόζης, να μειώσει τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, να κρατήσει το σάκχαρο μετά από τα γεύματα σε αποδεκτό επίπεδο και έτσι να επιτύχει τα εξής πράγματα:


1. Την αποφυγή ή την μείωση του αριθμού και της βαρύτητας των διαβητικών επιπλοκών που είναι πολλές και σοβαρότατες. Αύξηση επομένως της διάρκειας της ζωής.

2. Την μείωση των απαιτήσεων για κλασικά (χημικά) φάρμακα και μείωση των παρενεργειών τους.

3. Την βελτίωση της ποιότητας ζωής του διαβητικού (εφαρμογή λιγότερο αυστηρής δίαιτας, περισσότερες δυνάμεις, μεγαλύτερη ευεξία, κλπ.)


Διαβητολογικό ιστορικό της παραδοσιακής θεραπευτικής
Πολλά γνωστά βότανα ή μπαχαρικά, θεωρείται ότι οδηγούν σε μείωση του σακχάρου του αίματος και έχουν ιδιότητες που τα κάνουν χρήσιμα για προ-διαβητικά ή διαβητικά άτομα με διαβήτη τύπου 2.


Όπως είναι γνωστό, η παραδοσιακή ιατρική – θεραπευτική, μέχρι σήμερα στηρίζεται στην παρατήρηση αιώνων και την εμπειρία και από εκεί αντλεί τα συμπεράσματα της. Εντούτοις τα τελευταία χρόνια, ένας αυξανόμενος αριθμός κλινικών μελετών έχει γίνει και γίνεται και τα αποτελέσματα δείχνουν πως είναι ιδιαίτερα πιθανή μια σχέση μεταξύ βοτανικής θεραπείας και βελτίωσης του ελέγχου της γλυκόζης στο αίμα. Χρειάζεται ασφαλώς περισσότερη έρευνα και υπάρχουν ήδη δεδομένα, που αξίζει να μελετηθούν περισσότερο.


Το αποτέλεσμα πάντως των ήδη διαθέσιμων εργασιών, οδήγησε σε αύξηση των ασθενών που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη και χρησιμοποιούν φυσικά συστατικά για να βοηθήσουν την αρρώστια τους.


Ποια φυτικά φάρμακα είναι διαθέσιμα;


Μπορούμε να απαριθμήσουμε αρκετά. Για κάποια από αυτά υπάρχουν πολλές μελέτες, ενώ για άλλα λιγότερες.

Φυτά που σε αρκετές μελέτες έχουν δειχθεί να διαθέτουν αντι-διαβητικές ιδιότητες είναι:

Η Aloe vera
Το εκχύλισμα Bilberry (μύρτιλλο)

Το Cinnamomum tamala (tejpatra)

Η κανέλλα (Cannelle de Ceylan)

Η τριγωνέλλα (Μοσχοσίταρο, Τσιμένι, Ελληνικός σανός)

Το Ginger

Η κουρκουμίνη ή κουρκουμάς (curcuma longa)


Οι θεραπείες όμως που γίνονται με αυτά τα φυτά (πολύ συνηθισμένες στην ασιατική και ανατολική παραδοσιακή ιατρική), αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό από πολλούς δυτικούς ειδικούς, οι οποίοι εστιάζουν κυρίως στο ότι ορισμένα βότανα, μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τα φάρμακα του διαβήτη (συμπεριλαμβανομένης της ινσουλίνης).


Κάτι τέτοιο θα προκαλούσε αύξηση της υπογλυκαιμικής δράσης και ενδεχομένως μια επικίνδυνη υπογλυκαιμία. Για το λόγο αυτό κάποια φυτά δεν προτείνονται στην συμβατική πρακτική, ενώ για κάποια άλλα δεν υπάρχει επιφύλαξη.


Ο φόβος της υπογλυκαιμίας πάντως, δεν ισχύει σε κάθε περίπτωση, διότι όπως είναι γνωστό δεν κάνουν όλοι οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 ινσουλίνη, ενώ δεν προκαλούν υπογλυκαιμία όλα τα αντιδιαβητικά από το στόμα.


Σαν παράδειγμα, μπορούμε να αναφέρουμε την μετφορμίνη, που χρησιμοποιείται από πολλούς διαβητικούς για να ρυθμίζει το σάκχαρο, χωρίς να προκαλεί επεισόδια υπογλυκαιμίας.


Αξίζει να προστεθεί ότι η ενδεχόμενα καλλίτερη ρύθμιση του σακχάρου του ασθενούς, ο οποίος θα προσθέσει στην θεραπεία του ένα φυτικό φάρμακο, θα οδηγήσει σε τροποποίηση του θεραπευτικού σχήματος. Αρκετά συχνά είναι πιθανό, ότι στο λαμβανόμενο κλασικό (συμβατικό) φάρμακο, μπορεί να γίνει μείωση της δοσολογίας, κάτι που σημαίνει και μείωση των παρενεργειών του.


Βέβαια σε κάθε περίπτωση, πριν αποφασιστεί να χρησιμοποιηθούν αυτού του είδους θεραπείες, θα πρέπει να ενημερωθεί ο ιατρός του ενδιαφερόμενου, ώστε:
να αποφευχθούν λάθη,

να δοθούν σωστές ΟΔΗΓΙΕΣ

και να καθοριστεί η κατάλληλη δόση.

Ας μην ξεχνάμε ότι σε κάθε θεραπεία, κλασική ή παραδοσιακή, υπάρχουν ενδείξεις, αντενδείξεις, παρενέργειες και ασυμβατότητες.


Επίσης σε κάθε περίπτωση, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να ξέρει και να λάβει υπόψη, ότι τα θετικά αποτελέσματα δεν αφορούν όλες τις διαθέσιμες μελέτες, αφού υπάρχουν και κάποιες που δεν επαληθεύουν την ευνοϊκή επίδραση του βοτάνου.


Ας δούμε τώρα κάποια στοιχεία για Φυτά και Βότανα, από αυτά που έχουν μακρά χρήση στην παραδοσιακή ιατρική. Για τα περισσότερα, οι διαθέσιμες μελέτες είναι λίγες, όμως πολλές από τις θεραπείες με τα βότανα αυτά, είναι γνωστές ακόμα και από χιλιάδες χρόνια και χρησιμοποιούνται σε τοπικό ή ευρύτερο επίπεδο και διάφορες περιοχές του πλανήτη.


Παρατίθενται τα πλέον γνωστά:


Allium sativum

Γνωστό σε εμάς ως σκόρδο. Του αποδίδονται αντιοξειδωτικές ιδιότητες και ευνοϊκή επίδραση επί της μικρο-κυκλοφορίας.

Σε λίγες μελέτες που είναι διαθέσιμες, έδωσε θετικά αποτελέσματα μειώνοντας το σάκχαρο του αίματος και αυξάνοντας ταυτόχρονα την έκκριση της ινσουλίνης. Υπάρχουν επίσης κάποιες ενδείξεις ότι επιβραδύνει την αποικοδόμηση της ινσουλίνης. Τα αποτελέσματα αυτά δεν επιβεβαιώνονται σε άλλες μελέτες και χρειάζεται να γίνει περισσότερη έρευνα. Τα δεδομένα πάντως από αρκετές εργασίες, δείχνουν ότι η χρήση του μπορεί να είναι ευεργετική για την αρτηριοσκλήρωση και την υπέρταση, που ως γνωστόν συνοδεύουν τον διαβήτη.


Bauhinia forficata και Myrcia uniflora

Η Bauhinia forficata που ονομάζεται ‘’φυτική ινσουλίνη’’, μεγαλώνει όπως και Myrcia uniflora στη Νότια Αμερική όπου και χρησιμοποιούνται ευρέως. Μελέτες με τα βότανα αυτά (σε μορφή ροφημάτων τύπου τσαγιού) δείχνουν ότι υπογλυκαιμική τους επίδραση μάλλον έχει υπερεκτιμηθεί.


Coccinia indica

Γνωστή ως ‘’κολοκύνθη κισσός’’, φύεται στην ευρύτερη περιοχή των Ινδιών όπου και τρώγεται σαν λαχανικό. Χρησιμοποιείται από τα αρχαία χρόνια και σε μελέτες έχει βρεθεί πως η δράση της είναι μιμητική της ινσουλίνης. Προκαλεί έτσι αξιοσημείωτο αποτέλεσμα στον γλυκαιμικό έλεγχο. Θα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω.


Ficus carica

Στην Ισπανία και τη Νοτιοδυτική Ευρώπη είναι γνωστό αντιδιαβητικό φάρμακο, χωρίς εντούτοις να γνωρίζουμε ποιο είναι το ενεργό του συστατικό. Από μερικές μελέτες σε ζώα φαίνεται ότι διευκολύνει την πρόσληψη της γλυκόζης από το κύτταρο. Χρειάζεται περαιτέρω ΕΛΕΓΧΟΣ για να αποδειχτεί και επιστημονικά η δράση του.


Ginseng

Πρόκειται για όνομα με το οποίο φέρονται διαφορετικές ποικιλίες και είδη φυτών. Υπάρχει ginseng Κορέας, Σιβηρίας, Αμερικής και Ιαπωνίας.

Σε μερικές μελέτες με τη χρήση αμερικανικού ginseng, διαπιστώθηκε μείωση στα επίπεδα της γλυκόζης νηστείας. Το βότανο (ιδιαίτερα τα είδη panax) χαιρετίστηκαν ως θεραπευτική ‘’πανάκεια’’. Παρά ταύτα η επαλήθευση της αποτελεσματικότητας του απαιτεί έρευνα. Χρησιμοποιείται πάντως ευρύτατα από την παραδοσιακή (εμπειρική) ιατρική.


Gymnema sylvestre

Φυτό που ευδοκιμεί σε τροπικά δάση της νότιας και κεντρικής Ινδίας και έχει συνδεθεί με σημαντική μείωση της γλυκόζης αίματος. Το όνομα του στην ινδική γλώσσα είναι Gurmar και σημαίνει καταστροφέας της ζάχαρης. Μερικές μελέτες σε ζώα, έχουν αναφερθεί σε αναγέννηση και αύξηση της λειτουργίας των β-κυττάρων των νησιδίων του παγκρέατος. Περισσότερες μελέτες για το βότανο, βρίσκονται σε εξέλιξη.


Momordica charantia


Γνωστή και ως charantia ή karolla ή ‘’πικρό πεπόνι’’. Το βότανο είναι βρώσιμο και μπορεί να παρασκευαστεί σαν φάρμακο με ποικιλία διαφορετικών τρόπων. Ίσως να είναι σε θέση να βοηθήσει τους διαβητικούς, διότι περιέχει μια ουσία με δράση ανάλογη της ινσουλίνης. Σε μικρό αριθμό μελετών αναφέρεται μείωση στα επίπεδα γλυκόζης αίματος, καθώς και στις τιμές HbA1c (γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη). Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι ο χυμός της έχει ισχυρή αντικαρκινική δράση και »σκοτώνει» τα καρκινικά κύτταρα του παγκρέατος.


Kurcuma longa (κιτρινόριζα ή κουρκουμάς)

Λέγεται και κουρκουμίνη και είναι προϊόν της ρίζας του φυτού. Βότανο με εντυπωσιακές ιδιότητες που εξέπληξαν και συνεχίζουν να επλήσουν τους επιστήμονες. Δρά μέσω αντιοξειδωτικού μηχανισμού που διαθέτει. Έχει και πολλές άλλες εφαρμογές.


Ocimum sanctum

Ιερός βασιλικός. Είναι ένα βότανο που χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ayurverdic θεραπευτική.

Μία ελεγχόμενη κλινική μελέτη έδειξε θετική επίδραση στα μεταγευματικά επίπεδα γλυκόζης νηστείας. Είναι πιθανό ότι το βότανο μπορεί να ενισχύσει τη λειτουργία των β-κυττάρων του παγκρέατος καθώς και να διευκολύνει την έκκριση ινσουλίνης.


Opuntia streptacantha ( nopal ή Prickly pear cactus )

Κοινώς γνωστό ως κάκτος (φραγκοσυκιά), φύεται συνήθως σε άνυδρες περιοχές. Οι κάτοικοι του Μεξικού ανέκαθεν χρησιμοποιούσαν το φυτό της ερήμου για τον έλεγχο της γλυκόζης.

Φαίνεται ότι επηρεάζει την εντερική πρόσληψη της γλυκόζης. Μελέτες σε ζώα έδειξαν σημαντική μείωση της μεταγευματικής γλυκόζης καθώς και της HbA1c (γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη). Χρειάζονται περισσότερες μελέτες.


Silibum marianum

Γνωστό και ως γαϊδουράγκαθο. Το γάλα του, περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις φλαβονοειδών και αντιοξειδωτικών, μερικά εκ των οποίων μοιάζει πως έχουν ευεργετική επίδραση στην αντίσταση στην ινσουλίνη. Χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να γίνει κατανοητή η δράση του.


Trigonella foenum graecum


(Τριγωνέλλα, η ελληνική χλόη ή γραικόχορτος)

Γνωστή και ως fenugreek. Χρησιμοποιείται στην ανατολική ιατρική θεραπευτική αλλά και στη μαγειρική. Από τις λίγες μελέτες που έχουν διεξαχθεί σε διαβητικούς τύπου 2, προκύπτει ότι βελτίωσε τον γλυκαιμικό έλεγχο στα περισσότερα άτομα που την πήραν.

Περαιτέρω μελέτη της κρίνεται αναγκαία λόγω του ότι μοιάζει να υπόσχεται πολλά.

Υπάρχουν και άλλα βότανα της παραδοσιακής ιατρικής για διαβητικούς και πιο κάτω αναγράφονται μερικά. Για τα περισσότερα δεν υπάρχουν μελέτες ή κάποιες που έχουν γίνει δεν οδηγούν σε οριστικά συμπεράσματα.

Berberine

Curry

Eugenia jambolana

Gingko

Phyllanthus amarus

Pterocarpus marsupium

Vinca rosea

*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.

Ακολουθήστε μας και στο Facebook 

D.Pap

Νεότερη Παλαιότερη